حائل

پرِ پروانه‌های عاشق توی آتیش توی دوده

صورتِ بچه‌های زهرا یا سرخه یا کبوده

تا بوده همین بوده... از رقیه‌ی سه ساله تا امام صادقِ شصت ساله.

.

حرف‌های محرم دوسال پیش... «فاخلع منی شرک... فاخلع منی النار و الجنه... آدمی که از بهشت و جهنم گذشت، راحت از پست و مقام و دوست داشته شدن و ... می‌گذره. توتی الحسین من تشا...»

.

آخر هر مناظره‌ای باز به این چند کلمه زیارت جامعه فکر می‌کنم که «مُرتقب لدولتکم». یعنی با هر توانی، هر کاری، هر ایده‌ای، هرکسی، هر مکتبی، باز هم نه... باز هم تا او نباشد، نمی‌شود... یک روز می‌افتد آن اتفاق خوب...